1เพรชหน้าทั่ง
เพรชหน้าทั่งแท้จริงแล้วเป็นเพียงแค่แร่โลหะชนิดหนึ่งที่ถูกพบมากที่สุดในกลุ่มแร่ซัลไฟด์ซึ่งคำว่าไฟล์ไรมาจากภาษกรีกที่มีความหมายว่าไฟเหตุที่เรียกว่าไฟนั้นก็เนื่องมาจากไฟล์ไลน์เมื่อนำเอาไปกระทบกับเหล็กแรงๆก็จะทำให้เกิดปรากลายไฟนั้นออกมา
ซึ่งประโยชน์ของไฟล์ไลน์จะมีการนิยมนำเอาไปเป็นเครื่องประดับหรือนำเอาไปเป็นกดในส่วนผสมของกรรมทันเนื่องจากไฟล์ไลน์ได้มีสีเหลืองอะรามจนมันดูคล้ายเหมือนกันทองแดงจึงมักจะทำให้ผู้ที่พบเห็นและได้เข้าใจผิดอยู่เสมอว่ามันคือทองแดงจนได้ฉายาว่าทองคนโง่และสำหรับในประเทศไทย
ในตามความเชื่อนั้นได้เล่ากันว่าได้มีถิ่นกำเนิดมาจากภาคใต้ภายในถ้ำที่ได้มีภูเขาล้อมรอบมีเทพคนธรรมและคนรักษาในการค้นพบเพชรหน้าทั่งในครั้งแรกนั้นได้พบที่เขา7ยอดในจังหวัดพัทลุงโดยพระผู้ทรงจิตอภิญญารูปหนึ่งทำให้ท่านได้พบเห็นของวิเศษนี้เข้าโดยบังเอิญ
จึงได้นำมาแจกจ่ายแก่บรรดาลูกศิษย์และทางญาตฺโยมและในอนุภาพของเพชรหน้าทั่งนี้ชาวบ้านได้มีความเชื่อกันว่าได้เป็นเพชรของคนเมืองคนทั่งหรือเป็นเพชรของเมืองลับแลเป็นรองก็แต่เฉพาะเหล็กไหลเท่านั้นมีทั้งในด้านอยู่ยงคงกระพันป้องกันคุณไสยเสนียดจัญไรป้องกันภูผีผู้ที่มีอาไว้บูชาหากได้เก็บเอาไว้ในบ้านจะคุ้มครองให้คนในบ้านนั้นได้อยู่ร่มเย็น
2ไข่ทองแดง
ไข่ทองแดงในที่นี่หมายถึงไข่หรืออัณฑะของคนนั่นเองโดยเฉพาะส่วนใหญ่พวกนี้จะมีเพียงแค่ข้างเดียวและจะแข็งๆเป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดส่วนใหญ่คนที่มีไข่ทองแดงเขาจะไม่เปิดเผยเรื่องนี้กับใครลูกหลานหรือจากคนที่ได้ของพวกนี้
จะได้ก็ต่อเมื่อยามเผาศพและเก็บกระดูกความเชื่อทางไสยศาสตร์คนมีไข้ข้างเดียวถือกันว่ามีมหาอุตม์ติดตัวมาตั้งแต่เกิดเป็นเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์อีกชนิดหนึ่ง ซึ่งปัจจุบันนี้การที่จะหาของแท้ก็จะต้องดูให้ๆดีเพราะในด้านของเรื่องไข่ทองแดงนั้นก็ได้มีข้อมูลที่น้อยมากเหมือนกันนอกจากนั้นก็ยังมีเครื่องรางของขลังอีกหลายอย่างที่เรานั้น
ไม่ได้หยิบนำเอามาแนะในเรื่องราวในครั้งนี้เพราะได้คิดว่าคุณผู้ชมและคุณผู้ฟังก็อาจจะเคยฟังผ่านๆหูกันมาบ้างแล้วหรือไม่คุณผู้ชมก็อาจจะเคยได้รับรู้กันมาบ้างแล้วเป็นบางส่วนและในส่วนของเครื่องรางของขลังที่ได้กล่าวมาในทั้งหมดนี้บางอย่างก็อาจจะไม่มีคนได้คิดด้วยซ้ำ
ว่าของสิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องรางของขลังได้ความขลังจะมีหรือไม่มีขึ้นอยู่กับตัวเราว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อหรือศรัทธามากแค่ไหนดังพุทธสุภาษิตได้กล่าวไว้ว่า อตฺตา หเว ชิต เสยฺโย ชนะตนนั่นแหละประเสริฐกว่า